Mikilvægt er að konur á breytingaskeiði og læknar sem sinna þeim séu meðvituð um að meðferð með hormónum:

• Eykur ekki áhættu á hjarta- og æðasjúkdómum þegar meðferð hefst hjá konum sem eru yngri en 60 ára.
• Eykur ekki líkur á að deyja af völdum hjarta- og æðasjúkdóma.

Verið meðvituð um að áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma (háþrýstingur, sykursýki, offita, hátt kólesteról, reykingar og ættarsaga) eru ekki frábending fyrir hormónameðferð ef áhættuþættir eru meðhöndlaðir nægilega vel.

 

Hætta á kransæðasjúkdómi og heilablóðfalli hjá konum á breytingaskeiði er mismunandi milli kvenna vegna einstaklingsbundinna áhættuþátta.

 

Hormónameðferð með estrogeni eingöngu hefur engin áhrif á áhættu á kransæðasjúkdómi og minnkar frekar líkur á þróun kransæðasjúkdóms í konum undir 60 ára aldri.

Hormónameðferð með samsettri meðferð estrogens og progesterons hefur lítil eða engin áhrif á áhættu á kransæðasjúkdómi.

 

Útskýrið fyrir konum að töflumeðferð með estrogeni og samsettri hormónameðferð (en ekki um húð/plástrar) eykur lítillega áhættu á heilablóðfalli.

 

Útskýrið einnig að grunnáhætta á heilablóðföllum hjá konum yngri en 60 ára er mjög lág.

Útskýrið fyrir konum að hormónameðferð (um munn og húð) eykur ekki líkur á sykursýki 2.

 

Tryggið að konur með sykursýki 2 og heilbrigðisstarfsfólk sem sinnir þeim séu meðvituð um að meðferð með hormónum hefur almennt ekki neikvæð áhrif á stjórnun blóðsykurs.

 

Íhugið hormónameðferð hjá konum með sykursýki 2 að teknu tilliti til fylgisjúkdóma og leitið viðeigandi sérfræðiálits ef þörf krefur. 

 

Estrogen tekið um munn hefur tengsl við aukna áhættu á djúpum bláæðasega en slíkt samband er ekki til staðar fyrir estrogen gefið um húð (plástur/hlaup) sem hefur einnig kosti sérstaklega með tilliti til hjarta, lifrar og efnaskipta (til dæmis í konum með offitu eða konum sem reykja).

Grunnáhætta á brjóstakrabbameini hjá konum á breytingaskeiði er mismunandi milli kvenna vegna mögulegra undirliggjandi áhættuþátta.

 

Hormónameðferð með estrogeni eingöngu tengist lítilli eða engri breytingu á áhættu á brjóstakrabbameini.

 

Hormónameðferð með samsettri meðferð estrogens og progesterons getur tengst aukinni áhættu á brjóstakrabbameini.  Rannsóknir á Tiboloni eru misvísandi en það eykur sennilega ekki áhættu á brjóstakrabbameini.  Rannsóknir á Mirena eru einnig misvísandi með tilliti til brjóstakrabbameins.

 

Microniserað progesteron virðist auka hættu á brjóstakrabbameini eftir 5-6 ára notkun.

 

Dánartíðni vegna brjóstakrabbameins er lægri hjá konum sem nota hormóna en hjá sambærilegum hópi án hormóna.

 

Öll aukning á hættu á brjóstakrabbameini er tengd meðferðarlengd og minnkar þegar hormónameðferð er hætt.

 

Í ljósi ofangreinds þarf að skoða einstaklingsbundna áhættu í samráði við viðeigandi sérfræðinga eða skoða áhættutöflur sem til eru meðal annars MHRA áhættutöflu NICE

Ráðleggið konum um gagnlega þætti tengda beinheilsu (sjá NICE leiðbeiningar um beinþynningu og mat á brotahættu)

 

Grunnáhætta á beinbrotum í almennu þýði hjá konum á breytingaskeiðsaldri er lág og einstaklingsbundin.

 

Áhætta á beinbrotum vegna beinþynningar minnkar á meðan á hormónameðferð stendur.

 

Ávinningurinn viðhelst meðan á meðferð stendur og lengur ef hormón eru tekin til lengri tíma en minnkar þegar meðferð er hætt.  

Útskýrið fyrir konum á breytingaskeiði að ekki er vitað hvort hormónameðferð hafi áhrif á líkur á heilabilun.

 

Útskýrið fyrir konum að takmarkaðar vísbendingar eru um að hormónameðferð geti aukið vöðvamassa og styrk.