- Ungbarn er með hlutfallslega stórt og þungt höfuð fyrsta árið. Höfuðið er 25% af heildaryfirborði líkama þess fyrsta árið, en stærð höfuðs fer hlutfallslega minnkandi með tímanum.
- Hnakkinn (Occipital hluti höfuðkúpunnar) er útstæður sem gerir það að verkum að höfuðið hallar fram þrátt fyrir að barn liggi á bakinu á sléttum fleti.
- Ungbörn eru með lítinn brjóstkassa sem þolir illa þrýsting sem getur haft áhrif á eðlilega öndun.
- Ungbörn hafa minna þol fyrir heftri öndun en eldri börn (sýna fyrr súrefnisskort).
- Ungbörn hafa minni eiginleika til hitastýringar í líkamanum.
- Erfiðleikar að vaka ef koltvíoxid (carbon dioxide) hefur hækkað í líkama þess (enduröndun).
- Ef ungbarn liggur á grúfu (e. prone) á það erfitt með að lyfta höfðinu frá hættunni sem getur verið koddi eða annað mjúkt undirlag sem getur valdið köfnun.
- Ungbörn eru lífeðlisfræðilega og líffærafræðilega viðkvæmari en eldri börn. Einnig eru þau viðkvæmari fyrir öndunarfærasýkingum og getur jafnvel mild/væg sýking haft áhrif á öndun. Aðrir þættir sem geta aukið þessa áhættu s.s. ef börn eru fyrir tímann eða með fæðingarþyngd undir 2500 gr. Börn sem eru útsett fyrir reykingum, eiturlyfjum og áfengi á með göngu og eftir fæðingu eru einnig viðkvæmari. Þá geta sumir meðfæddir sjúkdómar einnig aukið þessa áhættu.