Pelar, túttur og snuð

Pelar og túttur skulu uppfylla staðalinn EN 14350. Ströng löggjöf er yfir pela og túttur til að tryggja að þessi vara innihaldi engin eiturefni.

Mikilvægt er að velja einungis snuð sem standast gildandi staðall EN 1400. Snuð sem ekki uppfylla þær kröfur geta verið mjög varasöm þar sem mjög strangar reglur gilda um að þau innihaldi ekki nein eiturefni.

Hreinsun á pelum, túttum og snuðum

Ekki má sjóða pela, túttur og snuð í potti eins og verið er að ráðleggja foreldrum. Túttur og snuð þola ekki suðu og geta eyðilagst. Þegar gúmmí og latex er soðið skemmist það. Gómur ungbarna er mjög skarpur og dæmi eru um að þeim hafi tekist að bíta túttur og snuð í sundur vegna þess hversu morkin þau voru orðin vegna suðu.

Ef vatn er um 65 gráður og notuð er venjuleg uppþvottasápa þá drepast flestar venjulegar bakteríur sem lifa í umhverfi okkar.

Þegar nýir pelar og túttur og snuð eru tekin í notkun. Koma skal þeim fyrir í hreinu íláti sem er það stórt að pelinn fyllist af vatni og að snuð og túttur eru á kafi. Sjóðið vatn og látið kólna niður í 65 gráður hellið yfir búnaðinn. Látið standa í 5 mínútur. Nú er óhætt að byrja að nota búnaðinn.

Mikilvægt er að hreinsa pela og túttur strax eftir notkun. Þvo á sama hátt og leirtau er þvegið eftir notkun. Best er að nota flöskubursta sem nær öllum restum af mjólk úr túttunni og pelanum. Notið þennan bursta einungis við þrif á pela, túttu og snuðum.

Pelar og túttur má þvo í uppþvottavélum.

Snuðum er hægt að safna saman daglega og leggja í hreint ílát með 65 gráðu heitu vatni og uppþvottasápu í 10 til 15 mínútur. Hreinsa þarf matarleifar vel af samskeytum á snuðum, síðan eru þau skoluð undir rennandi vatni og komið fyrir til þerris á hreinu viskustykki. Snuð er erfitt að hreinsa í uppþvottavél þar sem hætta er á að vatn sogist inn í túttuna, en þar geta verið restar af uppþvottasápu sem er skaðlegt börnum.

Myndband um hreinsun pela og snuðs á Heilsuveru.

Snuð

Mikilvægt er a velja einungis snuð sem standast gildandi staðal EN 1400. Snuð sem ekki uppfylla þær kröfur geta verið mjög varasöm þar sem mjög strangar reglur gilda um að þau innihaldi ekki nein eiturefni.

Gæta þarf þess að velja ávallt snuð sem hæfir aldri barnsins til að túttan passi vel í munn þess. Ef barnið er að nota of stórt snuð getur það framkallað vandamál eins og að barnið getur blánað upp eða aukið líkur á að barnið fái reflux. Einnig þarf að gæta þess að barnið sé ekki að nota of lítið snuð en þá er hætta á að barnið geti troðið öllu snuðinu upp í munninn á sér og blánað upp.

Þegar slíkt gerist er mikilvægt að bregðast rétt við. Barnið er tekið upp og lagt á grúfu yfir hné hins fullorðna sem er sitjandi. Við þetta verður öndun barnsins auðveldari og að er auðveldara að taka snuðið úr munni barnsins. Einnig er minni hætta á að það fari að blæða út góm barnsins sem gerist oft þegar snuðið er togað út með valdi og barnið liggur á bakinu. Slíkt eykur líkurnar á að það lokist fyrir öndunarveg þess þar sem aðskotahlutur þarf ekki að vera fastur á milli raddbanda heldur nálægt þeim og blæðingin getur framkallað lokun fyrir öndunarveg eins og ef túttan á snuðinu er komin nálægt öndunarvegi.